திரு.ஞானியின் பார்வையில் சில.கொஞ்சம் கவலைகள்.

.

நடந்து முடிந்த உள்ளாட்சித் தேர்தல்களை மேலெழுந்தவாரியாகப் பார்த்தால் பெரிய அரசியல் மாற்றம் எதையும் செய்துவிடவில்லை. ஐந்து மாதங்களுக்கு முன்பு நடந்த சட்டப் பேரவை தேர்தல்களில் தி.மு.கவை நிராகரித்து அ.தி.மு.கவை ஆட்சிக்குக் கொண்டு வந்த அதே போக்குதான் இதிலும் தொடர்கிறது. ஐந்து மாதங்களுக்குள் புதிய ஆட்சிக்கு எதிராக பெரும் அதிருப்தி மக்கள் மனதில் உருவாக வாய்ப்பில்லை என்பதால் அதே போக்கு தொடர்கிறது.

பா.ம.க, தே.மு.தி.க, ம.தி.மு.க, இடதுசாரிகள் முதலிய சிறு கட்சிகளுக்கெல்லாம் பெரும் பின்னடைவு என்றும் காங்கிரஸ் அடியோடு காலி என்றும் சிலர் உள்ளாட்சித்தேர்தல் முடிவுகளை விமர்சிக்கிறார்கள்..

அப்படியெல்லாம் எதுவும் நடக்கவில்லை. எப்போதுமே இரு பெரும் கட்சிகளான தி.மு.க, அ.தி.மு.க இரண்டுக்கும் தலா 25 சதவிகித ஓட்டு பலம் குறைந்தபட்சம் இருந்துகொண்டே இருக்கிறது. தேர்தல் சமயத்து அரசியல் சூழ்நிலையைப் பொறுத்து இரு கட்சிகளுக்குமிடையே சுமார் 5 முதல் 10 சதவிகித ஓட்டு வித்யாசம் மாறி மாறி இருந்து வருகிறது. சிறு கட்சிகள் ஒரு சத விகித முதல் 10 சதவிகிதம் வரை ஓட்டு பலம் உள்ளவை. பெரிய கட்சி ஏதேனும் ஒன்றுடன் சிறு கட்சிகள் கூட்டு சேர்ந்தால், அது இருவருக்கும் பயன் தரும். பிரிந்து இருந்தால், பெரிய கட்சிக்கு பெரும் பாதிப்பு ஏற்படாது. சிறிய கட்சிக்கு கடும் பாதிப்பு இருக்கும். இதுதான் எப்போதும் நடக்கிறது. இப்போதும் நடந்திருக்கிறது.

நம்முடைய தேர்தல் முறையில் வாங்குகிற ஓட்டுகளுக்கும் பெறுகிற இடங்களுக்கும் சம்பந்தமே இல்லாத நிலை இருப்பதால் கணிசமாக ஓட்டு வாங்கினாலும் பயன் இல்லாமல் போகும். இந்த முறை பாரதிய ஜனதாவும் மார்க்சிஸ்ட்டுகளும் ம.தி.மு.கவும் ஆளுக்கொரு நகராட்சியைக் கைப்பற்றியிருக்கிறார்கள். ஆனால் அவர்களுடைய ஓட்டு சதவிகிதம் என்ன? கம்யூனிஸ்ட் – 0.71. மார்க்சிஸ்ட் 1.02. பா.ஜ.க – 1.35. ம.தி.மு.க 1.7. இவர்களை விட பாட்டாளி மக்கள் கட்சியும் காங்கிரசும் அதிக ஓட்டுகளை வாங்கியும் எந்த நகராட்சியையும் பிடிக்கவில்லை. பா.ம.க – 3.55 சதவிகிதம். காங்கிரஸ் 5.71. உண்மையில் காங்கிரஸ் தமிழ்நாட்டில் நான்காவது இடத்தில் இருக்கிறது. விகிதாசாரப் பிரதிநிதித்துவ முறை வந்தால் மட்டுமே நம் தேர்தல்களில் ஒவ்வொரு கட்சியும் அசல் பலத்துக்குரிய இடங்களைப் பெறமுடியும்.

உள்ளாட்சி தேர்தல்களில் தனி நபர் செல்வாக்கிற்கு கணிசமான இடம் இருக்க முடியும் என்றும் வேட்பாளரின் தனிப்பட்ட செல்வாக்குக்கு கூடுதல் அழுத்தம் கிடைக்கும் என்றும் பொர்துவாக் நம்பப்பட்டது. ஆனால் இந்த உள்ளாட்சித் தேர்தல்கள் கட்சிகளின் ஆதிக்கத்தையே உறுதிப்படுத்தியிருக்கின்றன. பஞ்சாயத்து மட்டத்தில் அதிகாரப்பூர்வமாக கட்சி அடிப்படை கிடையாது என்றபோதும் அங்கேயும் கட்சி செல்வாக்கே இந்த முறை மேலோங்கியிருக்கிறது. கட்சி செல்வாக்கு என்பது இங்கே கூடவே பணபலத்தையும் குறிக்கிறது.

உண்மையில் மாநகராட்சி வரை கட்சி அடிப்படையை முற்றிலும் நீக்க வேண்டும். கட்சி சின்ன அடிப்படையில் போட்டி நடக்ககூடாது. தனி நபர்களின் தரத்தின் அடிப்படையிலேயே தேர்தல் நடக்க வேண்டும். அதுதான் உள்ளாட்சிகளுக்கு சரியானதாக இருக்க முடியும் என்றெல்லாம் நாம் சொன்னாலும், நடைமுறையில் கட்சி அடிப்படைதான் இங்கே ஆழமாக வேரூன்றியிருக்கிறது.

சென்னை மேயர் தேர்தலில் ஜெயித்த வேட்பாளர் சைதை துரைசாமி தனிப்பட்ட முறையில் நல்ல பெயர் எடுத்தவர். மனித நேய அறக்கட்டளை பணிகள் வாயிலாக ஐ.ஏ.எஸ்சுக்கு ஏழை மாணவர்களை இலவசமாக தயார் செய்து அனுப்பி சாதனைகள் செய்தவர். ஆனால் அவரே அ.தி.மு.க வேட்பாளராக போட்டியிடாமல், சுயேச்சையாக போட்டியிட்டால், கவுன்சிலராகக் கூட தேர்ந்தெடுக்கப்படுவாரா என்பது சந்தேகம்தான்.

ஏனென்றால் சைதை துரைசாமி போலவே நல்ல பெயர் எடுத்திருக்கக்கூடிய, நல்ல களப்பணிகள் செய்திருக்கக்கூடிய பல சமூக ஆர்வலர்கள் சுயேச்சையாக போட்டியிட்டு கவுன்சிலராகக் கூட ஆகமுடியவில்லை. தமிழ்க அரசின் வீட்டு வசதி வாரிய வீடுகளையும் மனைகளையும் முதலமைச்சர் தன் விருப்பக் கோட்டாவில் முறைகேடாக பல அதிகாரிகளுக்கும் அவர்கள் குடும்பத்தினருக்கும் ஒதுக்கிய ஊழலை தகவலறியும் உரிமைச்சட்டதின் கீழ் வெளிப்படுத்தியவர் சென்னை எம்.ஜி.ஆர்.நகர் கோபாலகிருஷ்ணன். ஆனால் அவருக்கு கவுன்சிலர் தேர்தலில் கிடைத்த மொத்த ஓட்டு வெறும் 305தான். கொட்டிவாக்கத்தில் ராஜ் செருபாலும், தியாகராய நகரில் ஸ்ரீதரனும் முக்கியமான சமூக ஆர்வலர்கள். அவர்களுக்கும் தேர்தலில் இதே கதிதான்.

உள்ளாட்சி தேர்தலில் கூட கட்சிகளுக்கு அப்பாற்பட்டு நல்ல வேட்பாளர்கள் வெல்லும் வாய்ப்பு இனி சுத்தமாக் இல்லை என்பதுதான் இந்த தேர்தல் காட்டியிருக்கும் ஆபத்தான நிலைமை. இது பற்றி நாம் நிச்சயம் கவலைப்படவேண்டும்.

கவலை 2:

கிரண் பேடி அப்படி என்ன பெரிய தப்பு செய்துவிட்டார் என்று அவரை ஆதரிப்பவர்கள் வாதிடுகிறார்கள். ஊழலுக்கு எதிராக ஜன் லோக்பால் சட்டம் தேவை என்று போராடும் அண்னா ஹசாரேவின் தளபதிகளில் ஒருத்தர் கிரண் பேடி. எல்லா அரசியல்வாதிகளும் ஊழல் பேர்வழிகள், எல்லா எம்.பிகளும் நமபமுடியாதவர்கள் என்று கேலியும் கிண்டலுமாக ராம் லீலா மைதான மேடையில் நடனம் ஆடி நையாண்டி செய்தவர் கிரண் பேடி. அவரை யாராவது வெளியூரில் பேசக் கூப்பிட்டால் விமான டிக்கட் வாங்கித் தரவேண்டும். கிரண் பேடி விமானத்தில் சொகுசு வகுப்புக்கான கட்டணத்தை நிகழ்ச்சி ஏற்பாட்டாளரிடம் வாங்கிக் கொள்வார். ஆனால் சாதாரண வகுப்பில் பயணம் செய்வார். அந்த டிக்கட்டிலும் அவருக்கு 75 சதவிகித தள்ளுபடி உண்டு. காரனம் அவர் போலீஸ் அதிகாரியாக் இருந்தபோது தீரச்செயலுக்கான மெடல் வாங்கியவர் என்பதால அந்த சலுகை. ஆக மொத்தத்தில் 10 ஆயிரம் ரூபாய் விமான டிக்கட்டை 2500 ரூபாய்க்கு வாங்கிவிட்டு, பில்லை மட்டும் 20 ஆயிரம் ரூபாய்க்கு கொடுப்பார் கிரண் பேடி என்பதுதான் குற்றச்சாட்டு. இதை இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகை அம்பலப்படுத்தியது.

கிரண் பேடி நடந்ததை மறுக்கவில்லை. இப்படி ‘மிச்சப்படுத்தும்’ தொகையை நான் சமூகப் பணிகளுக்குத்தான் பயன்படுத்துகிறேன் என்பதுதான் அவரது சமாதானம். பல அரசு ஊழியர்களும் தனியார் ஊழியர்களும், இப்படி பில் தொகையில் மிச்சப்படுத்தும் வழககம் நம் சமூகத்தில் சகஜமாக இருந்துவருகிறது. . நான் சாதாரண வகுப்பில் போவேன். என் பதவி அந்தஸ்துக்கு எனக்கு முதல் வகுப்பு டிக்கட்டுக்கு உரிமை உண்டு என்பதால் முதல் வகுப்பு டிக்கட் பணத்தை வாங்கிக் கொள்வேன் என்பது பல அலுவலர்களின் வழக்கமான நிலை. கிரண் பேடியும் அதையேதான் செய்துவருகிறார்.

பொய்க் கணக்கு காட்டி எடுக்கும் பணத்துக்குத்தான் கறுப்புப் பணம் என்று பெயர். அதை நல்ல காரியத்துக்குத்தான் பயன்படுத்துகிறேன் என்ற சமாதானத்தை கறுப்புப் பணத்தை வைத்திருக்கும் ஒவ்வொருவரும் சொல்ல ஆர்மபிக்கலாம். ஊழலுக்கு எதிராக குரலெழுப்புபவர் துளியும் ஊழல் செய்யாதவராக இருக்கவேண்டும் என்பதே நியாயம்.

இங்கே எனக்கு மறைந்த ஏ.கே.வி எனப்படும் அ.கி.வேங்கடசுப்பிரமணியனின் நினைவுதான் வருகிறது. அவரும் உயர் ஐ.ஏ.எஸ் அதிகாரியாக இருந்தவர்தான். பதவியிலிருந்து ஓய்வு பெற்றபின் கேட்டலிஸ்ட் டிரஸ்ட், குடிமக்கள் முரசு இதழ் ஆகியவற்றின் மூலம் நுகர்வோர் விழிப்புணர்வுக்காகவும் வாக்காளர் உரிமைகளுக்காகவும் ஊழலற்ற நிர்வாகத்துக்காகவும் ஓயாமல் வேலை செய்தவர். எனக்கு 49 ஓ வை அவர்தான் தெரியப்படுத்தினார்.

தமிழகம் முழுவதும் அவரை பல அமைப்புகள் பயிற்சி வகுப்புக்கும் கூட்டங்களுக்கும் அழைத்தன. ஓயாமல் சுற்றுப்பயணம் செய்து பேசினார். பஸ்களில் செல்வார். பஸ் டிக்கட் என்னவோ அதைத்தான் அழைத்தவரிடம் வாங்கிக் கொள்வார். கூட்டம் பேச சென்ற ஊரில் சொந்த வேலையாக எதையாவது செய்யச் சென்றால், அதற்கு சொந்தக் காசைத்தான் செலவு செய்வார். நமக்கு ஏ.கே.விகள்தான் தேவை., கிரண் பேடிகள் அல்ல. ஆனால் கிரண் பேடிகள்தான் மீடியாவில் வலம் வருகிறார்கள் என்பதே கவலையாக் இருக்கிறது.

கவலை 3:

சென்ற சில வருடங்களில் உலகத்தை உலுக்கி எடுத்தவர் ஜூலியன் அசாஞ்சே.அவர் உருவாக்கிய விக்கிலீக்ஸ், அரசாங்கங்கள் குறிப்பாக அமெரிக்க அரசாங்கம் சொல்லும் பல பொய்களை அம்பலப்படுத்தியது. இணைய தளத்தின் மூலம் புதிய இதழியலையே அசாஞ்சே உருவாக்கியிருந்தார்.

விக்கிலீக்ஸை முடக்க அமெரிக்க அரசும் இதர அரசுகளும் எடுத்த பல முயற்சிகள் தோற்றன. அசாஞ்சே மீது வழக்கு போட்டு அவ்ரை முடக்கும் முயற்சியும் வெற்றி பெறவில்லை. எனவே விக்கிலீக்சின் பொருளாதார பலத்தை சீர்குலைக்கும் வேலையில் இறங்கிவிட்டன.

விக்கிகிலீக்ஸ் முழுக்க முழுக்க பொதுமக்களின் நன்கொடையை நம்பியே நடக்கிறது. ஆண்டு தோறும் 35 லட்சம் டாலர்கள் தேவை. உலகம் முழுவதும் பல நாடுகளிலிருந்து நன்கொடை கொடுப்பவர்களுக்கு எளிமையான வழி விசா, மாஸ்டர் கார்டுகள், பேபால், போன்றவை மூலம் இண்ட்டர்நெட் வழியாக நன்கொடை அனுப்புவதாகும். வெஸ்டர்ன் யூனியன் போன்ர பண பரிவர்த்தனை கம்பெனிகள் மூலம் பணம் அனுப்பலாம். அமெரிக்க அரசின் நெருக்கடியால், இவை அனைத்தும் விக்கிலீக்சுக்கு எங்கள் கார்டுகள், அமைப்புகள் மூலம் நன்கொடை வாங்கித் தரமாட்டோம் என்று சொல்லிவிட்டன. இதனால் விக்கிலீக்சுக்கு வந்துகொண்டிருந்த நன்கொடையில் 90 சதவிகிதம் பாதிக்கப்பட்டுவிட்டது.

எனவே அடுத்த ஓராண்டுக்கு விக்கிலீக்ஸ் செயல்பாடுகளை நிறுத்திவைக்கப் போவதாக அசாஞ்சே அறிவித்திருக்கிறார். மாற்று வழிகளில் பணம் திரட்டியபிறகு மறுபடியும் செயல்படுவோம் என்று அசாஞ்சே சொல்லியிருக்கிறார்.

இன்று படித்தவ்ர்கள் பலரும் இண்ட்டர்நெட் சார்ந்த விசா, மாஸ்டர் கார்ட், பேபால், கூகிள், ஃபேஸ்புக். ஜீமெயில் போன்ற பல வசதிகளை சகஜமாகப் பயன்படுத்துகிறார்கள். இவையெல்லாம் நம் சுதந்திரமான உரிமைகள். யாரும் இவற்றை எதுவும் செய்யமுடியாது. இவை நமக்கு நிரந்தரமானவை என்று நம்பிக் கொண்டிருப்பது எவ்வளவு தவறு என்று விக்கிலீக்ஸ் சிக்கல் புரியவைக்கிறது. அத்தனையும் அமெரிக்க கம்பெனிகள். அமெரிக்க அரசின் மிரட்டலுக்கு உட்பட்டவை.

உலகத்தில் அராஜகங்களை பகிரங்கமாகப் பேசவும் எடுத்துச் சொல்லவும் விக்கிலீக்ஸ் மட்டுமல்ல, கிரீன்பீஸ், அம்னெஸ்டி இண்ட்டர்சேஷனல் போன்ற அமைப்புகளும் இயங்குகின்றன. எல்லாமே மக்களின் நன்கொடைகளில் இயங்குபவை. ஆனால் அவை செயல்பட, வங்கிகள், கிரெடிட் டெபிட் கார்டுகள், இண்ட்டர்நெட் போன்ற உதவிகள்தேவை. அவற்றை வெட்டிவிட்டால் செயல்படமுடியாது. அரசாங்கங்கள் நினைத்தால் வெட்டிவிடமுடியும் என்பதை விக்கிலீக்ஸ் சிக்கல் நமக்கு முகத்தில் அடித்தாற் போல சொல்கிறது

இந்தியாவிலும் நமக்கு மறந்திருக்கலாம். சில வருடங்கள் முன்பு தெஹல்கா முதலில் இணையளமாகத்தான் செயல்படத் தொடங்கியது. பல முறைகேடுளை அம்பலப்படுத்திய தெஹல்காவை ஒடுக்க நினைத்த பி.ஜே.பி அரசு தெஹல்காவில் முதலீடு செய்த நிதி நிறுவனங்களை ரெய்டு செய்து முடக்கியது. தெஹல்கா இணையதளமும் மூடப்பட்டது. பின்னர் மக்கள் நன்கொடையினால் தெஹல்கா அச்சு பத்திரிகையானது. பத்திரிகைகளின் பொருளாதாரத்தை ஒடுக்க அரசாங்கங்களும் தனியார் கம்பெனிகளும் விளம்பரங்களில் கைவைப்பது வழக்கம்.

எந்த எதிர்ப்பையும் விமர்சனத்தையும், போராட்டத்தையும் ஒடுக்க அதன் அடிப்படையாக இருக்கக்கூடிய வருமானத்தில் கைவைப்பதுதான் ஒடுக்குவோரின் நடைமுறை. கூடன்குளம் போராட்டத்தையும் ஒடுக்க அங்குள்ள மக்களின் பொருளாதாரத்தை சீர்குலைக்கும் தடை முயற்சிகளில் அரசு ஈடுபடத் தொடங்கியிருப்பதாக தகவல்கள் வரத் தொடங்கியுள்ளன. பொருளாதாரரீதியாக தாக்கு பிடிக்கும் சக்தி இருந்தால் மட்டுமே எந்த எதிர்ப்பையும் வெல்ல முடியும். அந்த சக்தி பெரும்பாலான எதிர்ப்பு இயக்கங்களுக்கு இல்லையே என்பது கவலையாக இருக்கிறது.

இந்த வார வேண்டுகோள்:

தி.மு.க ஆட்சிக்காலத்தில் சென்னையில் நடத்தப்பட்ட சங்கமம் நிகழ்ச்சி தொடர்பாக பல முறைகேடுகள், விமர்சனங்கள் இருந்தாலும், கிராமியக் கலைகளை ஊக்குவிக்கவும் நகரில் அறிமுகப்படுத்தவும் அவை உதவும் என்பதால், ஜெயலலிதா அரசு வரும் ஜனவரியில் அவற்றை கைவிடாமல் நடத்தவேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்கிறேன். தமிழ்நாடு இயல் இசை நாடக மன்றமும், சைதை துரைசாமி தலைமையிலான புதிய மாந்கராட்சியும் சேர்ந்து அதை நடத்த முடியும்.

கல்கி 29.10.201

இடமின்மையால் கீழ்க் கண்டவை கல்கியில் வெளியாகவில்லை:

இந்த வாரம் ரசித்தது:

உள்ளாட்சித்தேர்தலில் முதல் இடத்தில் அ.தி.மு.கவும், இரண்டாம் இடத்தில் தி.மு.கவும் வந்து என்ன பயன் ? அந்தத் தலைவர்கள் சந்தோஷமாகவா இருக்கிறார்கள் ? ஒருத்தர் பெங்களூர் கோர்ட்டுக்கும் இன்னொருத்தர் டெல்லி கோர்ர்ட்டுக்கும் போய் நின்று கொண்டிருக்கிறார்கள் – ம.தி.மு.க பேச்சாளர் நாஞ்சில் சம்பத் – தொலைக்காட்சியில் சொன்னது.

இந்த வார சந்தேகம்:

உள்ளாட்சி தேர்தலில் சில ஊர்களில் இரு வேட்பாளர்கள் சமமான எண்ணிக்கையில் ஓட்டு வாங்கியதால், இருவரில் வென்றவர் யார் என்பதை பஞ்சயத்து ராஜ் சட்டத்தின் கீழ் சீட்டு குலுக்கிப் போட்டு முடிவு செய்யப்பட்டது என்று செய்திகள் வந்துள்ளன. எப்படி சட்டமே இப்ப்டி ஒரு நடைமுறையை வைத்திருக்க முடியும் ? சீட்டு குலுக்கி முடிவு செய்யலாம் என்றால், தேர்தலே நடத்த வேண்டாமே. வேட்பு மனு தாக்கல் முடிந்ததுமே சீட்டு குலுக்கி விடலாமே ? இருவர் சம ஓட்டு வாங்கினால், அடுத்த இரண்டரை ஆண்டு ஒருவர், மீதி இரண்டரை ஆண்டு மற்றவர் பதவியிலிருப்பார் என்று முடிவு செய்வதுதானே நியாயம் ?

———————–